SARMAŞIKSEVDAM

Sarmaþýk gibiydik senle ey yar!
Sevdalarda yeþermiþtik.
Niceleri kýskanmýþtý bizleri
Gül kýskançtý; Bülbüle hasret.
Sümbül, öne eðmiþ baþýný
Utanýrdý önümüzden geçerken.
Þahlanan rüzgâr daðlarý tanýmazdý;
Ýkimizi görünce hýz keserdi.
Kavuþma hayaliyle nehirler
Delicesine meçhule akardý.
Ne mutluyduk senle ey yar!
Sarmaþ dolaþtýk.
Kökümüz yerde, baþýmýz göklerdeydi.
Semaya týrmanýrdýk senle,
Beden bedene, el ele.
Sendin bana arkadaþ
Sendin bana omuzdaþ.
Karýncalar senle öperdi baþýmý.
Ayný mutfaktan yerdik,
Toprak…
Ana-çocuk gibiydik, kucak kucaða.
Ayrýlmayýz sanmýþtýk ikimiz.
Fakat kara bahtýmýz…
Baltasý kýrýlasýca, baþýna düþe inþallah.
Ormancý derler kendisine;
Evden mi küsmüþtü ne?
Aldý baltasýný ve de hýncýný.
Karardý iki dünya.
Ýkimiz…
Eðildi yapraklar, dallar kasýldý.
Aðladý börtü böcek, ikimize.
Yere yýðýldýk, cansýz iki beden.
Tuttular saçlarýmýzdan,
Kýrdýlar kollarýmýzý.
Ayýrdýlar börtü böceði bizden, ikimizden.
Sen sarmaþýk sevdamsýn ey ey yar!
Ayrýlsak da,
Vücudumu saran dallarýnýn izidir,
Bende kalan tek hatýran.

Sosyal Medyada Paylaşın: