KESRET'TEN VAHDET'E
Bilmemki Ey Tanrým, ben niye geldim.
Çile çekmeyemi, indim dünyaya.
Toprakta yaþayan, coþan bir seldim.
Bilmemki Ey Tanrým, ben niye geldim.
Vahdeti vucut’ta, çok mutlu idim.
Ben Senin Ruhunda, bir hiç olmayý.
Bir çiçek misali, Sende solmayý.
Ne çok özlemiþim, Senle dolmayý.
Nurunla yok olup, tek mutlanayým.
Vahdeti vucutta, hep kutlanayým.
Sensiz baþým dertte, yardým et bana.
Dost olalým yine, öyle kalalým.
Çaresizim burda, bak geldim sana.
Kovma huzurundan, kurban olayým.
Kesretten vahdete, dönüþ yapayým.
Ali Dere (Derebey)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.