VAR GİT ARTIK, VAR GİT OZAN !
Sanýrdým ki ben eskiden, ipek benim, kozam sen!
Var git artýk,var git ozan,saramaz beni kozan!
Darý denen öz bitkiden, dibek benim, bozam sen!
Var git artýk,var git ozan,saramaz beni kozan!
Her çiçekte tozansýn sen,ezberleri bozan ben,
Her gönülde yazansýz sen,bir tek sana tozan ben,
Kalan ömrü,çalansýn sen,ipek tenin,kozan ben,
Var git artýk,var git ozan,saramaz beni kozan!
Buza saran yüreðimde, sýmsýcak boza sendin.
Dut yapraðýydý yüreðim,böcek ve koza sendin.
Bahar yaðmurundum senin,belenen toza, sendin
Var git artýk,var git ozan,saramaz beni kozan!
Bahar bitti,yaz da gitti,ipek yitti,yok koza!
Bir anlamý var mý sanki,yüreðinde piþse boza!
Yerle yeksan olsan bile,belensen tümden toza!
Var git artýk,var git ozan,saramaz beni kozan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.