Ben yalan dünyanýn kuþ yemi Artýk... Kimseye kýrgýn deðilim Beni üzüp çocuk görenlere bile Hatta misafir olduðum hayata bile Eðlence diye gönlüme girene bile Sonra bana zaman ver deyip oyalayýp gidene bile
Kýrgýn deðilim Çektim ellerimi hayatýn karanlýk mahzeninden Sildim silindim eski defterleri kapattým Kendimi yalnýzlýðýn derin uykusuna býraktým Kýrýk parçalarýmý da toparladým Gök yüzünün maviliðine kanat çýrparak Gözlerimde gözlerinin izlerini silerek
Kýrgýn deðilim Yürekli gözüken yüreksiz Ayaðýma çarpan çakýþ taþý ve Sen Aynalarla yüzleþ görmek istediðin gibiyim Yaptýklarýnla övün azda ilave ederek Dalgalarýný bayram ilan et .düðün yap kendine Yaþamayýp, yaþadým deyip birde sergi aç kendine Kýr kalbimi kýrabildiðin kadar
Kýrgýn deðilim Kal Günahlarýnla, sevaplarýnla Kýrdýðýn kalp bil ki kendi kalbin Yanaðýna süzülen yaþ bil ki kendi göz yaþýn Gecelere sýðýnmacý olurken çoklu yastýðýn Aslýnsa tek kiþilik yalnýzlýðýn
Yarým kaldýðýn bir sonbahar günü Yaprak olup topraða yavaþça süzüldüðün an Dokun kalbine , Ben affettim seni , Hatta bende derin izler býrakanlarý bile Bilemem Rabbim affeder mi ? Yaptýklarýný !!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral melek kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.