O pamuk elleri nasýrlar tutar , Topraðý kazarken çileli kadýn Kurumuþ ekmeði katýksýz yutar, Hayatý yazarken çileli kadýn * Elinde malasý harcý karýyor , Ne bitmez çilesi mekik sarýyor Yýkýldý duvarý çare arýyor , Fayansý dizerken çileli kadýn. * Bir yanda ýrgatlýk bir yanda ana, Kaderi gülmedi þansýndan yana, Zalim koca alýr üstüne kuma, Canýndan bezerken çileli kadýn. * Omzuna yüklemiþ çeker sabýrla , O nemli gözleri çýkar kahýrla , Günü akþam eder davar ahýrla, Kendini ezerken çileli kadýn. * Toprak ana denmiþ ikisi birdir, Onda ’ki bu sevgi cihanda serdir, Deðer biçemezsin onlar safirdir, Solunda gezerken çileli kadýn. * Gülþen’im aðlarken yaþ ile doldu, Tomurcuk gül iken açmadan soldu, Bebeði beþikte derbeder oldu, Ummaný geçerken çileli kadýn. * Gülþen SARIOÐLU Güzgülü 20.11.2014, ÝZMÝR
Dostlardan inciler...
Bu nasýl insanlýk yýllardýr böyle Tarlada ýrgattýr evinde köle Gözünden akanlar dönüyor göle Her kahrý çekiyor çileli kadýn....Durak yiðit ...Teþekkür ederim sayýn Durak bey
Ne emeðinin deðeri bilindi Ne bir tatlý söz edildi Yinede çok çok didindi Kahýr yumaðýydý o kadýn...H. Çiðdem Deniz.Teþekkür ederim Çiðdem hanýmcýðým hoþ geldiniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşen sarıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.