YETİŞ
Senden medet mürvet Þah-ý Þehidan
Sýnýk yaralara cara sen yetiþ
Özüm yüzüm darda yok kimim kimsem
Gafýl gadalara cara sen yetiþ
Þu gönlüme her dem keder yüklerim
Boynumu bükerim özüm yoklarým
Nicedir bir güzel haber beklerim
Türlü belalara cara sen yetiþ
Can yoruldu artýk zorluktan zordan
Erelim sefaya çýkalým dardan
Medet Þahým Ali, ya Þah-ý Merdan
Kaþý karalara cara sen yetiþ
Kalýrým daðlarda dalsýz duldasýz
Dökülür yapraðým dalým gölgesiz
Ömür hasretlerde hep tenha ýssýz
Baþý sevdalara cara sen yetiþ
Dedesultan gezer ovada düzde
Yanar ataþlarda kavrulur közde
Ömür kýþa girer þimdi son güzde
Gözü elalara cara sen yetiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.