beni benimle bırak
sende aramýþtým masumiyeti aþký þehveti
özlemin kokusunu senden öðrendim ilk
etrafýmdaki güzellikleri görmeyi
ve sende tattým gözyaþýnýn tuzunu..
þu hep söylenen deli gibi sevmeyi ve bir o kadar da acý çekmeyi,
ýslak dudaklarýnýn verdiði zevkten çok kimlerin gelip geçtiði düþüncesini,
yarýnýn hayalini kurma umudu vermeden
bugünün sonunu seninle bitirmeyi dilemeyi..
yakýp sigaraný giderken ki o umursamaz bakýþý,
ardýmdan belki de hala attýðýn kahkahalarý,
baþka alemlerde baþka tenlerde baþka kalplerde
zincire vurulmuþ köle gibi sessiz itaatkar olmayý..
hepsi senin eserin..
gitmek mi ? kendimi öldürmek mi çare?
baþkasýna tutunmak mý yoksa sürekli ayný plaðý dinlemek gibi
resimlerine bakýp yataðýn sol tarafýný koklamak mý unutmak?
inkar etmek mi hala küllerini yoksa sadece küllerini kaldýðýna inandýrmak mý kendini?
sadece huzuru bulmak istediðim ve geride býrakmak senli her þeyi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.