Ağlıyor

Bir güzeli terk edeli,
Can evimde can aðlýyor.
Geleceði fark edeli,
Mazilerde dün aðlýyor...

Yarým kaldý aþk ödevi.
Viran oldu gönül evi.
Hatýralar paslý çivi.
Kaderimde gün aðlýyor...

Anlamý yok esen yelin.
Siyah saçta ince telin.
Ayrýlalý , o güzelin
Yanaðýnda ben aðlýyor...

Saymadým hiç bu kaçýncý.
Kadeh kadeh doldu sancý.
Ben deðilim dur be hancý!
Görmedin mi han aðlýyor...

Sensiz yarým kalan beste
Ýlham verdi bir çok dosta.
Þiirlerim aðýr hasta,
Kalemimde kan aðlýyor...

Senden bana gelen nazdan.
Ölmeyiþim sýrf bu yüzden.
Ayýrdý ya bizi bizden,
Boyun bükmüþ kin aðlýyor...

Ölüm orucu niyete,
Uyan olmaz bu diyete.
Güneþ dargýn ihanete.
Þafak sökmüþ tan aðlýyor...

Ve Ýstanbul Kýz Kulesi,
Memlekete gelir sesi.
Ellerinden öpülesi,
Nazým Hikmet Ran aðlýyor...


Erhan GÜL

25/12/2006

02:10

Manisa

Sosyal Medyada Paylaşın: