Sen ve ben

Sen,
Sakin bir göldün
Ben
Baðrýnda hayat bulan
Nazlý mimozan.




Ne zaman esse rüzgar
Dalgalansa yataðým,
Kuþlar pike yapsa yapraklarýma
Siper olurdun bana.



Sen,
Beni anlatýrdýn bana
Ben
Seni anlatýrdým sana.
Gün gelir aðlardýk
Kâh günlerdik yaþananlara.




Zamanla küçük mimozalar
Filizlendi. koynumuzda
Büyüdüler serpildiler.
Sonra,
Birer, birer uçtular
Her biri bir limana.


Soframýzda boþ kalan,
Sandalyeler
Acý verirdi bana
Bir yaným yanarken
Bir yaným uçuyordu
Gururla



Üzülme derdin onlar mutlu
Teselliydi sözlerin
Gizli gizli nemlenirdi gözlerin.
Senden,sonra katmerlemdi özlemim.

Güler Elmalý



Sosyal Medyada Paylaşın: