Soðukla sýcak arasý, Ýkircikli bir akþam. Yüksek kaleler kurulmuþ etrafýma. Vakit geceye doðru giderken, Suskunluðum yalnýzlýðýmdan. Öyle bir þey ki yalnýzlýk, Sanki bir ceza Yýllar yýlý yýktýðým hayatýmdan...
"Umutsuzluk içinde böyle hep" Ýyi ki güneþi tanýdým. Gece çok uzun olsa bile, Þafakla doðacak yine. Sakýn kýzmasýn yýldýzlar ve ay, Onlarý da tanýyor, Onlarý da seviyorum elbette. Lakin güneþ daha hürmette...
Saat yirmi üç Eþsiz ezgiler dinliyorum. Bir bardak çay iyi gelecek, Demleyen olsa. Sýcacýk þeyler yazardým, Hele mis kokulu ýhlamursa. Ýmece þiirler yazýyoruz dostlarla. Duysunlar duymayan varsa...
Birdenbire uyursam gece yarýsý. Bil ki seni göreceðim rüyamda. Bugünlerde pek görünmedin. Rüyalarda da yasaklý mýsýn yoksa? Gel bu defa, gel bence. Keskin adýmlarla yaklaþ pencereme, Ýstersen hiç konuþma sus. Ya da konuþ söyleyeceðin çoksa...
Uzaklarda gömülü bir aþk Hiç unutamadýðým kederde ve sevinçte. Bu akþam yazmayayým diyorum, Yazýyorum iþte. Duygu bu dur demekle durmuyor. Sonra þiir oluyor. Bazen gece yarýsý, Bazen sabah beþte.
Gözlerin sanýrým siyahtý diyorum Unutmuþ gibi. Sözlerin can yakardý diyorum, Hatýrlarým an gibi. Hayal meyal anýlar Haziran sýcaðýndan. Þimdi bir resim kaldý, tütmeyen ocaðýmdan. Of dedim, of. Haydi ben gittim.
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.