YARIM KALAN ŞİİR
Hiçbir karanlýk daha karanlýk deðil ellerimden,
Dokunduðum her yerde
Sönmüþ bir yangýnýn kalýntýlarý,
Bu hissizlik
Yada bir çýldýrýþýn ayak izleri,
Ýzbe bir sokaða bakan kendi içim
Hangisi daha yitik bu þehirde
Ve ben hangisinin neresindeyim,
Artýk eskimiþ yosun tutmuþ,
Unutulmuþ çýplak yüzlü bir gülüþün,
Yani geçmiþ Polyannalarý artýk sadece
Yatarak para kazanan,
Yüzünde geçmiþin
O sahte
Yýpranmýþ
Maskesini taþýyan ben,
Gidilebilecek kadar yakýn deðil hiçbir yerim,
Tüm adresler terk edilmiþ,
Ardýna kadar açýk býrakýlmýþ
Ama sadece çýkanlarýn olduðu
Anahtarsýz bir kapýnýn
Geliþi olmayan gelenini bekleyiþ,
Zorlanmýþ bir kürtajla kaybedilmiþ
Ýnanmasý bile inanýlmaz umutlar,
Aklým yüreðim
Bir yarým kalmýþlýðýn daraðacýnda,
Dilim
Anlamýný yitirmiþ iki kelimenin kanýnda
Ve ben
Ben …
Ben diye baþlayan tüm cümlelerde
Kanamalý bir yara.
Yani ben
….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.