UZAKLARDAN SESLENİŞ..
Rafa kaldýrdýðým tozlu yüreðimi, elime alýp geldim sevgilim.
Bitmek bilmeyen hüzün dolu aný tünelinden,
Nemli gözlerle çýktým karþýna.
Mazi duvarlarýný yýkýp, yeniden bularak kendimi,
Gamlý esvaplardan sýyrýlýp geldim yanýna..
Hasta kalbimin bir köþesinde kanayýp duran bir sýzýydýn belki.
Gülüþün..
Gülüþün ömrümün en güzel baharýydý lakin canýmý yakardý hatýralar.
Ne atabildim fotoðraflarýný, ne yakabildim.
Bakamadým da..
Duygularýn hali sudan çýkmýþ balýk adeta.
Bir tek yaþanmýþlýklar kaldý yâdýmda.
Bir de son bakýþtaki o ‘kahve gözler’ kaldý aklýmda.
Gittin!
Katledildi aþk.
Ruhumu, mutluluðu,yalan yeminleri de alýp gittin.
Dilim suskun, yüreðim küskün kaldý hayata.
Kalemim kaðýtla dans etti her satýrda.
Acým harflere dönüþüp damla damla aktý mýsralarýma.
Sen geri döndün sevdamýzýn vuslat yolundan
Býrakýp gittin ardýna dönüp bakmadan.
Bense hep bekledim býkmadan usanmadan.
Kaçarý yok artýk sabahsýz gecelerin.
Sýzlayan kalbin susacaðý yok.
Gücün yettiði kadar git benden!
Koþsam da varamayacaðým kadar uzaklara git.
Hayallerin girmiþken rüyalarýma, istediðin kadar uzaða git.
Gölgen kadar yakýn olacaðým sana.
Artýk yalvarsan da gelmeyeceðim asla.
Hiç kimse sevmeyecek ben gibi. Unutma!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybike' Medusa' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.