ÖMÜR ÇİÇEĞİM
Sevdasýna yandýðým uður böceðim
Ömür çiçeðimsin.
Çiçeðe su, sana sevgi gerek.
Çiçek susuz, sen sevgisiz solarsýn
Solmayacaksýn hiç.
Sen benim hep ilkbaharýmsýn.
Biz, sonbaharý yazý da
Karakýþýn ayazýný da yaþadýk.
Ne yapraklar döküldü dallarýmýzdan,
Ne gazeller doldurdu yollarýmýzý.
Üþüyen yürek deðil,
Sadece beden oldu karakýþýn ayazýnda.
Lapa lapa yaðan kar, çiçekten çiçeðe konan
Beyaz kelebeðimizdi sanki.
Açtým avuçlarýmý,
Düþüpte yere incinmeyesin
Fýrtýnalarda daðdan daða savrulmayasýn diye.
Sen, kýþýn ortasýnda soðuða kara,
Fýrtýnaya aldýrýþ etmeden,
Sevmeyenlere inat, özgürlüðe koþar gibi
Kar altýndan baþýný kaldýrýp
Yüzüme gülen kardelenimsin.
Sen;
Baharda açan sarý papatyamsýn.
Yapraklarýný birer birer koparsalarda
Sen; Sevgisin, Aþksýn.
Sen; Kara bir sevdasýn.
Sen; Seven yüreklerin dilisin.
Aaaah benim ömür çiçeðim,
Ben seninle yeniden doðdum,
Seninle yaþayýp, seninle öleceðim.
Ali Aktaþ
tokatli_ali
18 Kasým 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.