Kendini bil kendini desem dursam ne yazar Dil köhnemiþ sandýktan arsýz arsýz konuþur Bilmez ki be hey þaþkýn kendine mezar kazar Döner durur etrafta tek þeytana danýþýr Hâlbuki dünya ne ki zaman desen çok kýsa Ýyilik peþinde koþ gönül farzet ki kasa.
Ne geçti bunca zaman ona buna sataþtýn Bol bol nefret kazandýn eski sevdiklerinden Çiçek olmadýn gönle sen sadece talaþtýn Yalnýz ah alýyorsun dille dövdüklerinden Ýnsan bu þaþar elbet bazen yolu karýþýr Akýllý yolu bulur kendiyle de barýþýr..
Sen hâlâ þaþkýn þaþkýn suçu yükle kediye Gören evliya sansýn vaaz nutuk verirken Allah gönlüne vermiþ kalem sana hediye Bak hâlâ et çiðnersin günahý geðirirken Az bir tövbe et bence belki kabul görürsün Bakarsýn þeytan þaþar doðru yolda yürürsün.
Ne desem faydasý yok bilirim yürek kötü Saygý sevgi içinde miadýný doldurmuþ Düzeltmez o dilini ne akýl ne de ütü Bak hastalýk içinde yüzü gözü soldurmuþ Zamanýn daralýyor sevgi ek yüreklere Býrak siyah bayraðý beyaz çek direklere..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.