Can alacak yerime sýk o kurþunu. Kaþlarým arasýndan kaný getirsin. Kinle, garezinle doðrult ki namlunu, Soluklarý mý havanýn ayazýna sersin.
Ölümün kokusu sarsýn zemheri de. O benim kaným olsun ki caddelerde. Sevdalýlar þarký söylesin her yerde. Sýk ki en son kurþun,bari mezarýma sersin.
Namluya kurþunlar deðil ölüm koyuþun. Acýmasýz olmalý ki beni, vuruþun. Yýllarca içinden çýkmasýn yas tutuþun. Sýk ki karanlýðýn grisin de delip geçsin.
Bir eser koymalýsýn katý yüreðine. Yaþlar doldurmalýsýn kara gözlerine. Gel acýmadan vur can alacak yerime. Vur ki en son kurþun.bari mezarýma sersin.
16.11.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şİİr YAPRAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.