BABA ANA
BABA ANA
Baba bir insanýn kabuðu, kaný
Baba bir insanýn korunaðýdýr,
Ananýn evladý çocuðu, caný
Analar evladýn sýðýnaðýdýr.
Analara hürmet babaya hürmet
Babalarda evlat hiç çekmez zahmet
Büyüklerin hakký ödenmez elbet
Babalar evladýn dayanaðýdýr.
Baba evladýna yapamaz minnet
Ana ayaðýnýn altýnda cennet
Ana babalarla tatlýdýr sohbet
Babalar evladýn tüm varlýðýdýr.
Ýnsan soyu ile gürleyip coþar
Geçmiþin onuru kutsalý yaþar
Evlatlar doðruysa asýrlar aþar
Babalar evladýn kol, ayaðýdýr.
Ana yavrusuna süt olup akar
Babalar çalýþýr evlada bakar
Varýný yoðunu evlada takar
Babalar evladýn bahçe, baðýdýr.
ALEMETOÐLU’yum Oguz’dur soyum
Ýslahiye ilçem kozdere köyüm
Þehit torunuyum her an doðruyum
Köyümden yükselen Gökçe daðýdýr.
---- 10.08.1980 – Ýslahiye.
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
………………………………………….
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.