MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ey uçurumun kıyısına diz “çökmüş” yalnızlığım
Remziye ÇELİK

Ey uçurumun kıyısına diz “çökmüş” yalnızlığım






Kim derdi ki
Bu yürek
Bir gün
ikiye ayrýlýr

Zaman kollarýmda çýrpýnýrken
Biliyorum ki
En muhteþem cinayetim
Aþk olacak


Oysa ben
ilk defa ölüyormuþ gibi,
S’onsuzluk istemiþtim
Ey uçurumun kýyýsýna diz “çökmüþ” yalnýzlýðým

Çünkü; Sen
Bir kandil gibi gök kubbesine asýlýrken
Ben
Yokluðuyla intihar edenlerden deðilim

Ta ki ;
Vedanýn busesi sökülürken yanaklarýmdan
Umudun zincirlerini kýrýp içimden göçerken
Bir damla gözyaþýna sýðdýramadýðýn bu aþk
Ýki beden aðýr gelirken!
Ya düþe bilirim
Yada ölebilirim ...

Remziye ÇELÝK
15.11.2014



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.