Hiç Aklıma Gelmezdi
Sen benim yaþamamýn sebebiyken bu canda,
Nefessiz kalacaðým hiç aklýma gelmezdi.
Herþey yolunda iken yokluðunun bir anda,
Esiri olacaðým hiç aklýma gelmezdi.
Az hakaret duymadým zehir aktý dilinden,
Gördün de utanmadýn gözlerimin selinden,
Her þeyi beklerdim de birgün senin elinden,
Belamý bulacaðým hiç aklýma gelmezdi.
Gönlüm arýnsýn diye hasretliðin pasýndan,
Abý-ý hayat sunsan da içmem gayrý tasýndan,
Layýk olmadýn diye gönlümün sayfasýndan,
Adýný sileceðim hiç aklýma gelmezdi.
Hicranýn tohumlarý yüreðime ekildi,
Senin deðil vefasýz benim boynum büküldü
Ayrýlýkla beraber tenimden can çekildi,
Zamansýz solacaðým hiç aklýma gelmezdi.
Sýrf sen mutlu ol diye ayrýlmadým sözünden,
Þikayetçi olmadým siteminden nazýndan,
Karþýlýk görmediðim bir sevdanýn yüzünden,
Bu hale geleceðim hiç aklýma gelmezdi
Terkinle yaktýn beni oynadýn son kozunu,
Küle çevirdin þimdi rüzgara ver tozunu,
Ýçimde öldürdüðün sevdamýn namazýný,
Sonunda kýlacaðým hiç aklýma gelemezdi.
Yunus YALÇIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.