KİMSESİZLİĞİM KALDI KARABULUT'TA

yýllarýn sayfalarýna dokunurken parmaklarým
içimde erir kar taneleri
bir bahar muþtusu düþer yüreðime
çýngýllýda soluklanýr çocukluðum
bað bozumu Eylül’ler sarar geçmiþimi
dedem Osman Tanrýkulu verir harçlýðýmý!..


kaç mevsimler devirdim ayrýlýklarda
çok oldu köyümün pýnarlarýndan su içmeyeli
yitik çayýralanda kiþneyen atlarým
meleþmiyor kýnalý koyunlarým
tozlu yollarýnda uçurtmasýz çocukluðum
sevdalarýn közleþtiði köy odalarý viranelerde!..


gallikte kýzak kayardýk fakirliðimizle biz
mutlu düþler kurardýk aydýnlýk yarýnlarýmýza
aþkla sarýlýrdýk kardeþliðimize
ülkü sancaðýný burçlara dikerdik Remzi’yle
kavgalarýmýz vatan, millet sevdasý
þimdilerde garip bir kimsesizliðim kaldý Karabulut’ta!..


Zafer Direniþ
...

15 Kasým 2014 Cumartesi 14.00 Lahey


Sosyal Medyada Paylaşın: