Haydi Sür Arabacı Atları

Vaktimin son isteðidir
yaþanmamýþ anlar
dört dönerken gözlerimde

yarýný bekleyecek halim yok
haydi arabacý
koþ atlarý sür dört nala
içimde
diriliyor mazinin sancýsý
ellerime dokunan rüzgârýn aðrýsý
çiçekler yorgun
yaðmur küs toprak kokusuna
sapla tüm geçmiþimi göðsüme
haydi sür arabacý
gidelim
uzak kentlerin ýþýksýz köylerine

baðrýmda kanayan
akar sularýn ölümsüz hücrelerine dokunalým
martýlar uçuralým denizsiz günlere
can çekiþelim
susuz balýklar misali
sarmaþýklarla örülü eski kapýlarý gecelim
Arnavut taþlarýyla döþeli caddelerde
yankýlansýn atlarýn nal sesleri
haydi arabacý sür
bir daha yakalayabilirsek
dönelim geçmiþimize
yeniden yaþayalým
ýþýksýz evlerin çýra islerinde çocukluðumuzu

sokaklarýn
bir köþesine kök olalým
salalým topraðýn derinlerine filizlerimizi
sevgililer
öpüþsün sarmaþ dolaþ dallarýmýzýn altýnda
çocuklar
sobelesinler bizi
küfretsinler gelmiþimize geçmiþimize
ister çiçekli
ister çiçeksiz
aðaç olalým
koyuverelim gölgemizi yeryüzüne
sofrasýný kursun ahali altýmýzda
onlar çay demlesin
haydi sür arabacý atlarý
biz közde demlenmiþ demli demli çaylarý içelim
ara sýra dolduralým kadehleri
küfredelim ikimizde gelmiþimize geçmiþimize

Sosyal Medyada Paylaşın: