Zaman zaman olalý böyle bir gül görmedi. Eylüli bir son bahar yaþýyordu bu gül. Hülyalarda idi ve hiç uyanmamacasýna kapatmýþtýgözleri. Rahmana gidiyordu o. Allah ve habibine koruyordu o yalnýzca.
Sen diye kapýndadý. Uzlete çekilir allah allah derdi. Errahman kelamý ila sereflendirilmiþti. Rahmanýrahim sýfatýndagelmiþti o....serhat fidan benim yalnizliklarim ve huzursuzluklarým varsen bunlari benden koparabilir mýsýn ki bana dön diyorsun senin aþkýn bu kadargüçlü mu ki beni benden alýp sana getirsin....
Serhat Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat fidan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.