karmıkaraşık – 37
“baþýmýzýn belasý kinlendikçe kinlen
ölümüne duacýyým dinince dinlen
*
leylayla halvete girdiðim bir geceydi
bu aþk kays henüz mecnun olmadan önceydi
*
yazdan kalma bir günde bin adým atmalý
yada tembellik edip sýrtüstü yatmalý
*
kýrmýzýyla olmuþsun elmanýn yarýsý
günaha sokma beni komþunun karýsý
*
yoksun artýk sildim adýný ezberimden
yonttum kendimi yine kendi mermerimden
*
ben benle yaþarken sen araya karýþtýn
seninle bir olup yalnýzdým sen ayrýþtýn
*
sürüden ayrý düþünen tek kiþi bendim
bu yalnýzlýðý bile bile seçtim kendim
*
gidiyorsun senden sonra gelir bir kalan
inanmazsan aþka yaþananlar bir yalan
*
aþýk olan için sevdiði bir çiçektir
balýnda zehir olsa bile içecektir
*
kurtulamazsýn benden sabah akþam içsen
belki de unutursun kendinden vazgeçsen…” 14.11.2014
bayram eser
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.