Çöpçüsü lâl

mýzrap gibi titrerim akar þakaklarýmdan yaðmurlarla gözlerim
zaman avuçlarýmda zembereði meçhulde kayýp

bakmasýn kimse aðladýðýma öyleyim iþte ölümün acelesi var bende yasaktýr ýslýðým
düþlerimde ölüm korkusu hep elma kokar..
fikrimin ince yapraðina mil düþmüþ
dalýnda aðlar bir garip bülbül
çöl hasretindeyim iltica bu yürek
oysa güneþin çocuðuydum þimdi kentlerin sürgünüyüm..

gurbetin kuytu ýslak seherlerinden
ayinler dökülür
her pazar meleklerin kanatlarýndan

uzanýrým takvim yapraklarýna
güneþin öznesinde kaybolur giderim
gözlerimin buðusu aynada aðlar sýzar damlalar yol olur suskun kentlere


kara yýldýz düþer yanlýzlýklarýma
demlenirim ýssýzlýðýn senfonisinde

dam boyu sarmaþýða sorun beni
kök saldý hasret yüreðiminde
nemrutun kor ateþi yanar sinemde
kalbimin kafesinde uçamaz çýrpýnýr bir kýrýk kanat

bakýn þu çöp toplayan yaþlý adama
Þapkasý gözüne kadar inmiþ tanýmasýn sakýn kimse .
yankýlanýr infazýn yasak ýslýðý
saraylar yapýlýr doðduðum çöpçüsü lâl kentlerde..



**nur**
Sosyal Medyada Paylaşın: