Fakir kime derlerdi, düþün bir zahmet ! Ayakkabýsýz, yalýnayak gezenlere mi? Bir ekmeði on nüfusa bölüp yiyenlere mi? Desene, bizler hiç fakir deðiliz Fikret!
Yavrusu açken kendisi yemezdi analar Sahi düþündün mü kime insan derlerdi? Bir yetimin kenarda kalýþýna üzülürdü, Kendisi de yetimdi, anlardý Peygamber.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İkram Gökhan Akcebe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.