yýka ellerini
ve yüzü ekþimiz bakýþlarý cýkar üzerinden
ki
bedenini giyinen o soðuk esmer ýsýnýr belki
üstümde ýþýðý düþmüþ tavanlar
tozlarýný silkelenip siniyorum boþ mezarýmýn köþesine
nefesime kaçan yýldýzlarý döküyorum
parça parça kusuyorum içime çöken karanlýðý
her þey
her yerde
gözlere peþkeþ çekilen günyüzü düþer sokaðýn diline !
bir yaným yeniden doðarken hayata
diðer yaným kin tutar geçmiþine
ayný dilin söylediði sözlerle karýþýr kalbimin içi
burnumun direði kýrýlýr
kemikleri sýzlar hatýralarýmýn
sönmeyen bir ateþin sýcaðýnda kurur damaðým
zaman ile acý arasýnda kurulan o uzun köprüde dinlenecek ömür
biraz tuz
biraz merhem
ile
kendi gölgesinde demlenecektir elbette
þimdi önümde besmele ile atýlmýþ saðlam bir temel var !!!
yýkýl karþýmdan ...
12/11/2014
11;30
eMÝNeYZAMAN