ŞEB-İ ARUZ YAŞANIR.
Þiir dökülür dilimden, yüreðimin aleviyle!
Gözlerimle gözlerinden,sevi verip alýnca yar!
Þeb-i aruz yaþanýyor,gözlerimin hal eviyle,
Gözlerimle gözlerinde sevi derip kalýnca yâr!
Zaman durur,geçmez olur,yüreðime sen akýnca!
Toprak kayar,nutk tutulur,gözlerime sen bakýnca,
Sýnýr kalkar,"yok"son bulur,yeþil ýþýklar yakýnca,
Gözlerimle gözlerine sevi serip dalýnca yâr!
Görkemine sýðýnarak,dolunaydan ben akarým,
Seni görmek umuduyla,çakmak çakmak ben bakarým,
Gözlerini bulduðumda,hem yanar hem de yakarým.
Gözlerimle gözlerine sevi gerip,salýnca yâr!
Bahar bahçe visalinde,yüreðim hep seni arar,
Atlas yorgan misalinde,gözlerim hep seni sarar.
Yüreðimde toy düðün var,gözlerim hep kýna karar,
Gözlerimle gözlerine sevi verip,kalýnca yâr.
Nermin Akkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.