YAKIP DURURSUN
Canýmsýn bir tanem inan sözüme,
Aþkýnla baðrýmý yakýp durursun.
Bir gün görmez isem tüten gözüme,
Hasretle burnuma kokup durursun.
Ey benim melegim ey naz edenim,
Sensiz yaþamaya yoktur nedenim,
Kýraç topraklarda kalsa bedenim,
Sel olup üstüme akýp durursun.
Bazen gönlüm nasýl bir dara düþer,
Fitne fesat hepsi baþýma üþer,
Karanlýk geceme siyahý döþer,
Kederi üstüme ekip durursun.
Beni öldürmek mi bilmem ki kastýn,
Yaralýyým dedim gelip tuz bastýn,
Sorgusuz sualsiz her gece astýn,
Urganý boynumda çekip durursun.
Ozan Zekim derde seninle yaþar,
Dumanlý daðlarý seninle aþar,
O büyük aþkýnla bendinden taþar,
sense bu gönlümü yýkýp durursun...
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.