Bu gözler neler gördü bilemezsin sevdiðim Dünya denen çemberi çevirmek yürek ister Sevdiklerin aðlarken gülemezsin sevdiðim Hangi ceylan vurulup ayaða kalkmýþ göster Kimlere anlatayým cümlelerim üþüyor Kelimeler donarken gönül þiir döþüyor.
Kim anlar þiirlerden gizli sýzan kanýmý Satýr aralarýnda görünen nedir söyle Hangi yürek okuyup anlýyor sol yanýmý Anlaþýlmaz olmanýn çýðlýðýdýr bu böyle Kulaðý týkamakla duyulmaz zannetme hiç Gönül duvarý ne ki bildiðin ince kerpiç.
Gece vururken cama ince bir ýþýk sýzar Gönlüme senli günler birdenbire üþüþür Aklým unut diyerek kendi kendine kýzar Söz dinlemeyen yürek akýl ile küsüþür Ah bu vuslat ateþi ne menem bir þey imiþ Umutlar yansa bile yine de dinlememiþ.
Ne yangýnlar taþýdým yýllarca içerimde Hepsi bir bir sönerek küle döndü sevdiðim Ben bu aþký silerim gam zehri içerim de "Seviyorum" sözüne içten kandý sevdiðim Ört üstüme ihanet giyinip dolanayým Soyunayým bu aþký kinle sarmalanayým.
Kimler yürek yakarak adý anýlmaz oldu Senin de yüreðimde esamen okunmasýn Bu gönlü zannetme ki geçit vermez bir yoldu Gidene yollar açýk ardýmdan yakýnmasýn Ben bir serçe kuþuydum dallardý yerim yurdum Üþüdüðüm aðaçta kendimi kendim vurdum.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.