GURBETTE BAYRAM

Ýki bin on dört yýlý
Ekim ayýnýn dördü
Günlerden cumartesi
Kýrk dört yýllýk ömrüm
Bir bayram daha gördü

Bayramýn ilk sabahý
Yalnýzlýða uyandým
Böyle özel günlerin
Sizsizlik olmadýðýný
Ýþte o zaman anladým

Dermaným kesildi
Öylece donup kaldým
Yataktan çýkamadým
Yüzümü öte döndüm
Çocuklar gibi aðladým

Tüm gücümü toplayýp
Yavaþça doðruldum
Adým gurbetti ama
Ne böyle duygulandým
Ne de böyle yoruldum

Bir mahkûm edasýyla
Aðýr aksak yürüdüm
Baþýmý kaldýrdýðýmda
Aynada ki resmimde
Piþmanlýðýmý gördüm

Aynada ki zavallý benin
Bakýþlarýndan ürktüm
Bir daha cesaret edip
Gözlerine bakamadým
Usulca yere çöktüm

Baþým elim arasýnda
Sýrtýmý duvara verdim
Orda öylece kalakaldým
Zamanýn durduðu o anda
Türlü hayallere daldým

Zihnimin girdabýnda
Resmî geçitler vardý
Topluca geçiþ yapanlar
Ýçinde hepimizin olduðu
O neþeli bayramlardý

Hayali bile yetti
O güzel günlerin
Birden sonu geliverdi
Ýçimi burkan tarifsiz hüzünlerin

Mehmet Ali ÇAÐLAR
Nusaybin / 2014

Sosyal Medyada Paylaşın:

Çağlar ABDAL Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

NUSAYBİN TREN İSTASYONU CÖMERTLİĞİM / emek hırsızlarına... EMEKÇİ KARINCALAR SELAM OLSUN / Mehmetçik’e… NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE / … GARİPNAME /… DESTANI EKBER / Çanakkale 1915… MAHSUNİ’YE ARZUHALIM / naçizane… KAHVALTI / afiyet olsun… ANLADIM / …