senden bana kalanlar

Býrakýp gittin ya bitirip aþký sevdayý
Arkandan baktýðým þu nemli gözlerim kaldý
Çok gördün bana giderken bir buruk vedayý
Peþinden boþluða sallanan ellerim kaldý

Bu gidiþin neden diye soramadým bile
Kararýný vermiþsin ben ne desem nafile
Kaldým tek baþýma ben temiz hayallerimle
Bana sensiz geçecek uzun günlerim kaldý

Hep bekledim seninle gezdiðimiz yerlerde
O gün ki telaþ o gün ki heyecan içinde
Gelmedin. Efkar efkar hüzünler gözlerimde
Islak ýslak sakladýðým mendiller kaldý

Ne isyan ne feryat edemedim yokluðuna
Alnýma ne yazýlmýþsa çekerim uðruna
Sensizlik bedenimi yakýp kavurduðunda
Ateþime üfleyemeyen dillerim kaldý

Hasretin kor gibi yaktý divane ruhumu
Yerlere serdim onurumu gururumu
Yaþýyorum iþte ben sence yaþamak bu mu
Sýrtýma üst üste vurulan dertlerim kaldý

Esiriyim kabuk baðlayan yaralarýmýn
Kan yerine zehirle dolan damarlarýmýn
Birbirine uladýðým sýgaralarýmýn
Tükettiði illet dolu ciðerlerim kaldý

Ýþte böyle gülüm sen gideli yýllar oldu
Her yanýmý çile sardý her yerim dert doldu
Gönlümdeki o güzel çiçekler bir bir soldu
Sen yoksun yanýmda bana hayallerim kaldý

Sosyal Medyada Paylaşın: