GURBETTEN GELDIM BENGİSU VER
ah;Smyrna çok özlemişim saçların yeşille altın sarısı çok yakışmış
gurbetin ıslak sokaklarından geldim
mevsimsizim ara ara yollarıma göçler döşenmiş yüreğimde hüzün senfonisi var
ölü iklimler üşüştü kırılan kanatlarıma güneş bulutla savaşlı
öksüzüm pamuk şekeri bulutlardan geçtim diyarı gurbetten geldim yorgunum
içimi açıp baksan diyorum sarardı yüreğim
ilkin"ıhlamur çiçeklerinle demle beni sar yaralarımı
adını bilmedğin nehrin kenarlarındaki flamingolarla konuştum
her sözcükle içine (parantez ) açtığım her cümleye ilmek ilmek hasret sakladım
dili damağı kurumuş kekremiş yarınım
can damarım kesik akmaz "bengi-su..
kül yangını yüreğime özlem dokudum gül kurusu yaprak kıvrımlarında
ıtır çiçekleri itidal arifesinde soğuk ellerimde titrer ,rahiyası ruhuma elzemdir ..
gurbeti diyarda doğmadı güneş yosun tutmuş kıyılarında
şahlanır dalgalar vurur çakıl taşı umutlarıma
can kırıkları dolar sineme kesilir soluğum çikmaz nefesim
kanar ;
hasretim özlemim çocukluğum akar gözlerimden buğulu dökülür can yaşlarım
tutunurum hasretle oranj yapraklarına mevsimsiz geldim
çiğlıklarım ılık mevsimlerde çürüdü ümit goncalarım gelmedi muştusu firkâtımın
beyhude yaşadım zembereğin kırıktı zaman zâkkûm içirdin feleğin bakracından
gurbetten geldim çok yorgunum "bengi-su ver ıhlamur çiçeklerinle sar beni
kanayan yaralarım var..
Nurcihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.