kýyýya zincirlerle baðlý bir gemiydim ilk vuran dalgada kopardým zincirleri.
benimle sürüklenen ne varsa bir zaman sonra vazgeçti yetiþme çabasýndan geride kýyýya vuran çöpler seðirttiler kumlara bir çöpçü gelip onlarý toplayana kadar öyle uzaktan gidiþ yoluma baktýlar martýlarla beraber.
elimde seyir defterim olan biten ne varsa günü gününe kayýtlý biraz þiir biraz aný biraz göz önüne serilen günlük cümleler efkar tepelerinden aþaðýya düþtükçe yazýldýlar istemeden de olsa okuyan gözlere serilen cümleler arasýnda ki boþluðu anlama yetisi.
isyan etmedim etmeyeceðim kader denen alna sürülen belirsizliðe kabulümdür tekerrürlere bile boynum kýldan ince celladýmýn bitti düdüðünü duyana kadar yazmaya yazýlmaya and içtim.
dudaklarýmýn kýyýsýna biriken ’’neden’’ sorularýný telaffuz etmiyorum onlarý da özgür býraktým dalgalarla boðuþmaktan yorgun düþsek de karþýmýza küçük güzel bir ada çýkma ihtimali her zaman var.
her önüme çýkan karaltýyý ’’kara’’ diye hevesle beklemek hayaline bile sarýlmak ’’olma’’ ihtimalinin sonunda düþler ince bir urgana asýlsa da ve çýrpýnsa da son nefesini verene kadar ayaklarýnýn altýndaki sehpaya kendi isteðimle vurmak yüzlerce kalabalýðýn karþýsýna konuþmacý olarak çýkmak gibi alnýmda boncuk boncuk terler baþaramamanýn o ölgün korkusu içimde çýrpýnýr.
derin denizleri severdim ben annemin ’’boðulursun’’ telaþýna alayla güler ilk bulduðum ’’yar’’ dan kendimi býrakýrdým dibi görünmez sulara her seferinde içimde bitimsiz bir umut aradýðým hazineyi bulacaksýn derdi yüzüm balýklarýn nefesine bulaþýrken gözlerim rengarenk yosunlarý avuçlar olmayan her ümidimi sýð çýkan denizlerin gözlerine býrakýrdým yüzmeyi bu kadar iyi öðrenmemin sebebiydi olanlar.
merak etme anne bu deniz de ’’sýðdý’’ yine ölmedim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.