Bu akþam ilk defa bütün kiþiliklerimi ayný sofrada topladým. En çok egom konuþtu. En çok da iyiliðim sustu…… Kötülükle egom birleþti, Merhametimi ezdi. Ýyiliðim sustu……… Öfkem bardaklarý kýrdý acýmasýzlýðým sofrayý devirdi. Ýyiliðim sustu…………. Hýrsým kendine yenildi iyiliðim gülümsedi...
Neden en çok sen konuþurken þimdi susuyorsun dedim ?... Beni öldürmelerine sen izin verdin dedi……………
SÝBEL AYAN Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel_ayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.