Sensizlik bu kadar anlamsýz gelmemiþti bana Sensizliðin bu kadar acý olduðunu tahmin edememiþim doðrusu Þimdi ne kadar feryat edersem faydasýz olucak Çünkü sen yoksun Bir daha olMayaksýn
Þimdi yanlýz baþýma kaldým sensizim ama gülen gözlerin aklýmdan çýkmýyor Bilmiyorum üzülsem mi üzülmesem mi kararsýzým doðrusu
Seni cennete uðurladým Aceba ben de yakýnda sana kavuþucakmýyým
Sensizim bak gene kederlendim Gene gözyaþlarým yaðmur gibi akýyor Durduramýyorum kendimi sadece aðlamak istiyorum Gülüm sen yoksun aceba sensizliðin acýsýna dayanacakmýyým BÝLEMÝYORUM...
Sensizliðin acýsý bir baþka imiþ gülüm Ne unuta bilir nede yürekten çýkarta bilirim
Gülüm biz severiz Biz baðlanýrýz Biz tutkunuz aþkýmýza Biz aþkýmýz uðruna ölüme Kýzýlcýk þerbeti içerek gideriz Ne desem de sensizliði tarif edemiyorum Ne kadar feryat etsemde yoksun yanýmda mevladan tek isteðim ise Bu deðersiz bedeni alýp SANA KAVUÞMAKTIR
Serhat Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat fidan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.