Düş,İmbat ve Buse

Bir düþtü..
Ýçten samimi bir gülüþtü.
Böyle sýcak, sarý bir sonbahardý,
Yaprak yere henüz düþmüþtü,
O ýssýz banka oturmuþtu kadýn.
Dalmýþtý, yine gidenin dönmediði uzaklara,
Usul usul esen bir rüzgardý þimdi o sevgili,
Geçmiþin tozunu savura savura gelmiþti üstelik.
Ondan mütevellit, sebepsiz deðildi bu gözyaþý.
Hep hüzün o kahve gözlerde hep nem,
Ama doðrusu bu ya yakýþmýþtý..
Sanki mutlu sevda daha bir eðreti duruyordu bu ten de,
Son damlasýna kadar acýyý içmeli öyle yaþýyordu bu beden de.

Dedim ya; sonbahardý ve yalnýzdý..
Ýrkildi, sanki birdenbire aydýnlandý yüreði,
Sýmsýký kavramýþtý bir dost ince bileði,
Fýsýldadý kulaðýna hafiften..
Dedi ki ona, sen benim sonbaharlarý sevme nedenimsin,
Kederle yaðan aþk mevsimimsin,
Yüreðime imbatlarýn sýcaklýðýyla dolan,
Bir duygu saðanaðýnda bir damla yaþ olup da;
Dudaðýnýn kýyýsýndan çaldýðým busemsin.

10/11/2014
Kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın: