A N A M V E B A B A M
Muhatabý bihitabi evladü iyal
Varsa derdin ben hepsine olurum hamal
Mebde i men yanar idin elbet derdime
Ýstemezdin ki bir bela gelsin serime
Ben de yanarým ki severim mutlak seni
Sen fazla yandýn fýtrattan seversin beni
Hastalandým mý sen eksilmessin baþýmdan
Dünyalardan vazgeçerim geçmem anamdan
Ki sensin elbette bi sebebi vücudum
Mümkün müdür Rabbim nisyan etsim ruhum
’Bende’ olurum heran anamýn önünde
Bilirim bin letafet var onun sözünde
Allah rahmet etsin benim kibar babama
Rabbim selamet ver benim nazik anama
Parlayan ay gibi ve yahut güneþ gibi
Nur saçar hikmet saçar konuþtukça lebi
Öyle bir insandý severdi insanlarý
Münkir Mü’min demez verirdi selamlarý
Ýnsanlýða hizmetten öyle zevk alýrdý
Amiri ve memuru hayrette kalýrdý
Derdi büyük Rabbim beni öyle büyüt ki
Cehennem benle dolsun kimseler girmesin
Sanki insanlýk için vardý benim babam
Ýnsanlýða delil göndermiþti yaradan
Teslimi ruh edince bitti babalýðý
Anam ana iken yüklendi babalýðý
Çok cefalar çektin benim vefakar anam
Baþka kim yanabilir evladýna yanan
Bazýlar her þeyi madde diye görürler
Dokuz ay gebeliðe ne olmuþ ta derler
Ýþte bunlara insan demek elbette ki hata
Çið süt emmiþtik derler emdikleri süte
Daha çok þey yazýlýr analýk hakkýnda
Hastanede býrakýp geldim yattým yatakta
O olsaydý bir damla uykuyu görmezdi
Uyku deðil gözünden çok yaþlar dökerdi
Ananýn manasý öyle derin mana ki
Bir yaradan var bir de sebebi vücud
Ey oðul Anana öyle yan öyle yan ki
Ateþ verse sana ateþi elinle tut
Sinan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.