Maden yerin altýnda gizli hazine, Ermenek Karaman duyuldu birden nerede. Maden kara maden,kömürden daha kara, Yandý taze fidanlar,canlý mezara girdi....
Kim girer yerin kýrk kat altýna söyle, Ekmek parasý der Madenci,kimin nesine, Nefes kalmaz insanda yerin dibinde, Sýra sýra tabutlar sýraya girdi.
Birden sular yükseldi,kapkara sular, Kaçýþtý bir tarafa çare yok fidanlar, Karanlýkta soðukta boðuldular, Kaç gün geçti yoklar, sýr olup kayboldu sanki..
Soma’da beklediler belki de bizi, Sular soðuk sular, bir anda boðdu gençleri, Umutlar tükendi,sayýlý günün Madenci! Ne dayanýlmaz korkunç acýlar yaþadý ailesi..
Ekmek parasý girmiþ,yerin altýnda, Yukarda aþ bekler yavrular obada, Ana bacý kavim kardaþ size duada, Burda yandý,soldu canlar, orda yakma bari...
Bir avuç kömüre verdiler bir ömür! Madenci kardaþlarým eli kapkara kömür, Helal olsun emeði,kutlu olsun hizmeti. Gözün arkada kalmasýn,aylýk baðlar Devleti...
10.11.214//KIRIKKALE HÝDAYET DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.