Yar... Ben kenar semtlerin çocuðuydum Acý ve ýstýrabýn topraðýnda umutlandým Açziyet ve çaresizliðin girdaplarýnda yorgundum Söylenemezdi düþünceler, melül býrakan haller, boyun bükülürdü Her bakýmdan sosyal þartlar gariplerin aleyhine tezahür eden sancýlardý Baca tütmez, çorba piþmez, soðuk geceler hiç bitmek istemezdi, uyumak marifetti Bir geçim uðruna ve karýn tokluðuna anne, baba erkenden çalýþmaya gidince, yalnýzlýk refiktir benimle Susardýk, zorundaydýk, kimseye anlatamazdýk, acýnmaktan katiyen hazlanmazdýk, sanki hakaret sayardýk, þefkat ve muhabbete o kadar açtýk, sevgi ve neþeye muhtaçtýk, fakat bir ömür umutlarýmýzla sabahladýk...
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.