Bir fatiha, üç ihlâs arası/ UYKULAR

ah gençliðim
nerdesin
a
hayal gücüm, a nefsim
can bildiðim,ahum
Gerçeklikte boðulan masum ruhum

Görmez misin
acýmaz mýsýn
gitti gider oldu dirliðim
diriliðim
varlýðýndan habersiz kaldý bak, beynim
çevremdeki hesapsýz güzelliðin

anladýk,yüklendi
gündüzün yorgunluðunu geceler de
o yüzden, gitgide aðýrlaþtý uykular
peki sabahlara ne oldu da, böyle
biteviye sükuneti sever denizlerim
sevda türkülerine karþý, inadýna
tenha
yer / gök, inadýna kuytular

böyle olmayý kim þeçti
ben mi ?
gel,gönül bi yol
az / biraz söyleþek
de; bana, Allah aþkýna
gece / gündüz arasý neden
hep böyle, iki yorgan / bir döþek.

neden geçti meydan savaþlarýnýn modasý
neden, çakar almaz oldu bu tüfek
neden,neden
her zaman yetersiz mühimmat
kütüklükte hep tek fiþek

niçin, harap,bitkin düþtü siperlerim,
neden, birbirinden habersiz erlerim.

neden yakýndaki camiler,
minareler,
günde beþ kere duyanlara öleceksin diye ünler

çaresi yok mu, gidenlerin
sor soruþtur, bul, getir
ak sakallý kocalarýn
dizleri niçin titrer
neden, ellisine gelince eldeki güller
buruþur / solar,
hem bu kadar sýk terler.

yatsý namazý neden on üç rekat,
sabah iki artý iki, öðlede, on
söyle bana, bir tanem, çiçeðim
bu gece /ve her gece melekler neden
aman ha, mutlak helalleþin,
hem masivaya veda edin derler.

Neden, daha
ne gördük de
ne yaþadýk,

can yoldaþým,hatunum
gönül hoþluðum
söyle
lütfen
ikimiz birden
böyle
ne çabuk
ne çabuk, tek taraflý, hayallerimizi boþadýk

nereye gitti
güya
tükenmez sandýðýmýz tutkular,
neden her gece
bir fatiha üç ihlas, mesafesinde
yargýsýz infaz eder bizi, uykular.


Alanya /kasým /007
Sosyal Medyada Paylaşın: