Sen bi gel; ah...! sen yeter ki gel benim þehrime, aþýn ocaðýmda piþer, çýðlýk çýðlýða gemiler sabýrsýzlanýr limanlarda. balkondan balkona uzanýr çamaþýr ipleri, çocuklar yeniden çizer kaldýrýmlara tebeþirle seksek’leri çýnar diplerinde tesbihe durur ihtiyarlar
sen bi gel; ah...! sen yeter ki gel benim þehrime, bahar salkýmsaçak döþenir üstümüze giden kim varsa dönmüþ olur sandýklar açýlýr, naftalin kokularý sarar ortalýðý bir yeminin kefareti elbise üzerimde amansýz bir bekleyiþin acýsý gözlerimde
sen bi gel; ah! sen yeter ki gel benim þehrime, hiç bir þey olmazsa bile papatyalar yolunmaktan kurtulur. ah! sen yeter ki gel benim þehrime... "kalbi kalbimin merkezinde ataným" Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmızı_siyah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.