Çiçeklerin Dili

Yolum düþtü gülþene çiçeklerle buluþtum
Sohbet edip, koklaþtým hepsiyle birer birer
Gizli kalan sýrlarý her ne var ise, deþtim
Dört bir yandan gelerek dil döktüler bu sefer

Gelin  çiçeði geldi binbir sitem içinde
Hem çaresiz hem suskun boyun bükmüþ dalýyla
Frezya suçsuzlugu haykýrdý bir biçimde
Umut ve neþ’e saçan o azimli haliyle

Sümbüller boy gösterdi hoþ kokular saçarak
Uçuk pembe ve mavi giysileri içinde
Bir tutam  sarý nergis yanlarýna alarak 
Þöyle geçip gittiler âh býrakýp içimde

Issýz kuytu bir yerde açan zambaðý gördüm
Prenses gibi zarif, bir kral kadar maðrur
Ona gönül kapýmýn anahtarýný verdim
Gelir hep en mu’tenâ kýyýlarýnda durur

Baharýn habercisi kardelen bir umuttur
Kýþa  meydan okuyan o dimdik duruþuyla
Dünden kalan dertleri insanoðlu unutur
Papatyanýn kendini kýrlara seriþiyle

Her lale bir kadehi andýrýrdý elimde
Yasemen bana yârin teni ve sînesidir
Gül bitmeyen bir þarký, hep kalacak dilimde
Hanýmeli kokusu cânânýn  nefesidir



Sosyal Medyada Paylaşın: