TALİHSİZLER...

Belki daha doðmadan hayatýn berisinde
O mahfuza yazýlan en kara yazý olduk.
Kimi yaþar hayatý mutluluk serisinde
Biz ise gülenlerin çok deðil azý olduk...

Sevmek Hakkýn emriydi kapýldýk sevdasýna
Bir gül vefa etmedi bülbülün sedasýna.
Üstelik geçen ömrü sayarak fedasýna
Hiç gelmeyen baharýn birde ayazý olduk...

Her mevsime bin kahýr gönülde iþkenceler
Yeþilin ve mavinin rüyasýnda geceler.
Cevapsýz sabahlarý her mürekkep heceler
Kaðýt kalem kýrýlmýþ cümlenin nazý olduk...

Figüraný olmuþuz sersefil öykülerin
Dili yok ki üstüne çekilen örtülerin.
Adýmýzý anmayan sevdalý türkülerin
Hazin hazin inleyen bir kýrýk sazý olduk...

Arz-ý kürre gelse de üstümüze her akþam
Çýðlýklarý saklýyor sabýr dolu bu yaþam.
Belki bir gün bizi de karþýlar o ihtiþam
Ümit var diye diye hayata razý olduk...


ÜNSÜZ...





Sosyal Medyada Paylaşın: