olabilse bir yaðmurun rahmetinde
yaðmazdý açýlan þemsiyelere
darýlmazdý üstüne düþen damlasýna
adýmlarýnda ýslanýr
avuçlarýnda kururdu
olabilse bir gökyüzü yüceliðinde
inmezdi yüreðinden
düþürmezdi gözlerinden
adýný
anlatamazdý mavilerin
aslýnda ne kadar tutsak ve sýcak olduðunu
olabilse bir rüzgarýn özgürlüðünde çalan ýslýk
kaçmazdý sevgi selinden
asýlmazdý kýrýp dallarýný aðaçlarýn
durduramazdý
yüreðindeki fýrtýnayý
keþke sessizliðini dinleseydi
esmeden önce
olabilse açýk denizlerin kanatlarýndaki mutluluðu
ayrýlmazdý dalgasýndan
yakmazdý gemileri çaresiz
gitmezdi yarým býrakýp çýðlýklarý
sevgili beyaz martým süzülüyor
ýslanýyor düþüyor uçuyor
yalnýzlýðýnda yine de
vazgeçmiyor sevmekten
sessiz ve sabýrla beklemekten
þimdi biliyor ki
olabilse onun kolu kanadý
açsa kucaklayacak ayaðý yerden kesilen uçurtmayý
taþýyacak aðýrlýðýnca
çocuk ruhuna sýðmayan
duyduðu heyecaný
püskülleri savrulsa baðlanacak belki de
ve uçmayý öðrenen ilk günün özlemiyle
Meryem Maman ( nene hatun)
ÞAÝR NENE HATUN
Þimdi þu an 8 kasým 2014 12:00