İNSAN

Koþuþturur bütün gün hiç durmadan
Bir þeyler hep,onu kendinden uzaklaþtýrýr
Gözlerindeki ýþýk sönmek üzere sanki
Ýnanmak ister o hep bir þeylere

Aþký uzak bilir ,inancý azalmýþtýr
Þarkýlar, þiirler yaþatýr,uzaktýr düþünden
Uzaya gitmiþ,teknoloji ilerler
Yok olan nedir,neden mutsuzdur

Koþturur evle iþ arasýnda,trafiðe lanet eder
Huzur nedir,nereye saklanmýþtýr bu kargaþa da
O kendi rüyasýný kaybetmiþtir ,arar çaresizce
Yarattýðý teknolojide ,koybolur çünkü yorulmuþtur

Ruhunun,yaratanýn rüyasýndan özgürlükten
Prangalar vurur hergün kendine farkýnda deðil
Savaþlar ve dünyanýn sonunu düþler konuþur
Korkar olmuþtur özündeki insan olmaktan

Kendi düþünden uzak ve yalnýzlýklarda
Kaybolur her gün biraz daha medeniyetin
Kendi yarattýðý cehennem tuzaðýnda
Tek bir yol vardýr ,durup kendi benliði
Yaratanýn güzel rüyasýnda var olmak

Var edene güvenip,kendini teslim edip
Tekrar o güzel rüyada var olmalý
O aþký,yaratýldýðý rüyayý bulmalý
ÝNSAN
Sosyal Medyada Paylaşın: