HAYAT...

Bende isterdim gönül bahçeme ektiðim
aþk togumlarýnýn filizlenip yeþermesini
bende isterdim yalnýzca hayalini kurabildiðim
bütün düþlerimin gerçekleþmesini
ama sen istedin kaderin feleðin
tunç,dan çelikten bir halka olup
bileklerime kelepçelenmesini.

Bütün dertlerimi
hiç yoktan hançer gibi
yüreðime vurmaktan,
bütün sevinçlerimi
bir tek kaðýtlý cýðarama tutun diye sarmaktan
Allah`im sen saitsin
güneþin batýp ayýn hakim olduðu
her gece onu düþünüp yatmaktan
ben býktým ben usandým
hayat ise utanmadý
acýlarýma her gün yenisini ekleyip
yaralarýma tuz basmaktan

Artýk eski bir tren yolculuðudur gözlerim
garlarýn grisinde kalan
hangi sevdanýn boynuna sarýlsam
kýsa kaldý kollarým s/arýnmalara

Bilmem ki neresindeyim ben bu hayatýn
somutlanýr düþermi topraðýma cemrelerim
kurþun aldým sol yanýmda
yaralarýmý örmeliyim
yaþayan bir ölü var içimde
bir an önce gömmeliyim

Þimdi hayatýn kýrýk dökük bir yaný bende
bir yaný sende kalmýþ
çektiðim ne varsa özümden gizli
hayatýn anlamý sözlerden düþtü
vurdu yüreðime aþkýnda ezdi
hayat bir parça nem
oldum olasý sensizliðin sonrasý
beter bir cehennem

Aþk eðer lafta kalacaksa
býrak telafuzunu dahi yapmayalým
ama eðer yüreklere hançerle kazýnacaksa
bir býçak verde önce ben kazayým
hayatýn ne,kadar acý olduðunu
düþündükçe bu sevdadan kahrolduðumu
zamanla düþüp yok olduðumu
dün geldi geçti
yarýn meçhuldür
hayat dediðin kaþla göz arasý
o,da bir gün,dür,
er veya geç
sonumuz ölümdür....


Yorum funda saðlam.
YARALI_34
Sosyal Medyada Paylaşın: