Beyaz Gün

uykulu ve aktý
baktý
bir beyaz gün ve ilerisi
bilmiyor öylesine giyindi
yüzünü döktü baktý
hava nasýl
soðuk ýlýk bütün olasýlýklar
dalgýn adým merdivenlere doðru

sýcak elleri avucuma sýðan his
bazen sokaðýn ötesinden ve denizlerin
ve bulutlarýn üstünü aþýndýrýp dönen
anýlarýn yüzümüze çarpan sevgilisidir

kaide bozulmasýn diye ilerleyen
ve sevdirmek için kanat çýrpan
tatlý bakýþlarý aþka sürmeli gün

yürüyüp bir yerlerde bir þey býrakmýþ mýyým
bu benim deðil
bu baþkasýnýn
bu filancanýn
üstü örtülü bir anýyý eþeleyip
yeniden bulmak gerek

derken bir ipin ucu
çektikçe aklýn pembe rüyasýndan
zamanýn ortasýna dökülen sisli çatýlarýn göðü
geçmiþe doðru süzülen sandal
ve sarýldýkça bir birlerine
bir kaç damla yaþ ile kutsayýp dünü
yeniden aðlamak gerek

bak iþte iyi geldi
kollarýný baðlayýp fazlasýyla asude
duygular iniyor kaldýrým taþlarýna
ufku aþan ýþýk cambazý
ve sabah tavýrlarý saydam su
karýþýyor içimizdeki mutluluða

kim üzülür
kalbimi onaran ses
dalgalarýn aðzýnda þarký olduktan sonra.













Sosyal Medyada Paylaşın: