"Zaman dur artýk geçme" ihtiyar olduk sende Bazen aðladýk güldük bahtiyar olduk sende Sen ki asýrlýk çýnar Bir dal verdin gül diye Doðarken aðlamýþtýk halen içimiz yanar Keder verdin öl diye
Sevgi sen de aþk sen de Dünyada ki meþk sen de Ýnsaf yok gönüllerde Naçar kaldýk sinende Vurduk kýrdýk yok olduk En güzel gezende
"Zaman dur artýk geçme" saat dedin gün dedin Pürnur oldu þafaklar Bir sevdicek uðruna hafta dedin ay dedin Sararýrken yapraklar Yaþlandýrdýn kocattýn mevsim dedin yýl dedin Aç mý kara topraklar
Çýplak mý çýplak yürek Kýrýldý orta direk Ve yakýlan ateþler Boþa çekildi kürek Su sustu yaðmur sustu Düþman oldu kardeþler
"Zaman dur artýk geçme" her þey kudurdu artýk Külle örtüldü güneþ Ayla yýldýz kavgalý Dað küsmüþ öbür daða O daðýn haberi yok "Zaman dur artýk geçme"
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.