Meðer çok mutlu olduðumu sandýðým zamanlar hayatýmýn en sýkýntýlý günleriymiþ. Mutlu geçen kýsacýk her anýn ardýndan ben hep acabalarla boðuþmuþum. Apaçýk bir kapý býrakmýþým ardýmda, gitmek için fýrsat kolladýðý... Hissettiðim, ama o yapmaz dediðim, yapmasýn diye dualar ettiðim herþeyi yaptý. Zaten ne aradýðýný bilmiyordu, ne bulduðunu da... Hatta unutmuþtu kim olduðunu da... Yüzünü güldüren bendim, onu yeniden hayata baðlayan... Mutlu olmasýný saðlayan, o mutlu olsun diye onun yerine aðlayan da bendim. Kendimi yaktým kendim...
Sen bir yalandýn, Ben sana bile bile kandým. Yaðmur yüklü sýðýnmýþken kollarýna Ben aðladým, Yine ben ýslandým. Meðerse an’dým, Soðuktun, yandým. Sen bir yalandýn, Ben en çok sana inandým...
... Ayþegül Saðlam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yitik Peri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.