avunup çocuklar bile susarken
kalbim yokluðuna hiç alýþmadý
bunca yýl sabredip tam kavuþtuk derken
bu aþka bu son hiç yakýþmadý
hep gülmesek’de ölmez þükrederdik
bu gün gözlerimin yaþ günü derdik
en azýndan dostça çekip giderdik
bu aþka bu son hiç yakýþmadý
her görüþte yeniden tutulurduk biz
yan yana dünyayý unuturduk biz
bu gurur bu inattan kurtulurduk biz
bu aþka bu son hiç yakýþmadý
’’yanlýþ öðretmiþ oðlum
annen sana
yanlýz bitiremediðin yemek deðil
hakkýný veremediðin aþkta
aðlar ardýndan’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.