Düþün bir hele e birazda Et düþüncelerini mahkeme..
Ýnsan en çok ne kadar sever. Tapacak kadar mý Ölecek kadar mý…
Þunu unutma!..
Tapmak Allaha’dýr Ýnsana deðil. Ölmek sadece topraðadýr, Bir yüreðe deðil…
Eðer sende düþersen bir gün Yakalanýrsan bir yerlerde Sevda düþlerine Ne tapýþýna aldan, Ne ölüþlerine emi… Yalandýr.. Hep dolan.
Ýnsan ne bir kula tapýp Allaha þirk koþar. Ne sevdiði için ölür Onu ellere koyar..
Ýnsan sevdiyse delikanlý sever. Yüreði yettiði kadar. Süslü yalanlarý yaktýðý kadar Sever.. Ve bu sevgi yine Allah’ta Ve yine toprakta biter. Sosyal Medyada Paylaşın:
belmando Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.